Na het openingswoord van bestuurslid Jan Verschoor, die enkele actuele verenigingszaken aanstipte en aangaf benieuwd te zijn naar wat de dag ging opleveren, namen de ervaren gespreksleidsters het van hem over. Ze stelden zich kort voor, waarna de aanwezigen werden opgedeeld in twee groepen. Dekkers nam de asbestgetroffenen onder haar hoede, terwijl Van Breugel een andere ruimte betrok met de partners en familieleden. Wat er ongeveer besproken zou worden was toen al bekendgemaakt: onder andere de vragen ‘Wat zou u willen delen met anderen?’ en ‘Wie was er een goede steun voor u en hoe zag dit eruit?’ stonden op het scherm, zodat de leden zich konden voorbereiden op wat komen ging.
In de groep van Dekkers zaten, inclusief twee afgevaardigden van het Instituut Asbestslachtoffers (IAS) en twee mensen van de AVN, veertien personen. Ter sprake kwamen daar onder meer de bijwerkingen van immunotherapie (vooral jeuk en huidproblemen; ,,niet te onderschatten’’, aldus een aanwezige), de procedure van de aanmelding bij het IAS en het belang van assertief zijn: als je twijfels hebt bij de gestelde diagnose of geen goede klik hebt met je behandelend arts, kun je altijd om een second opinion vragen.
Waardevol
Na de pauze, waarin enkele leden contact hadden gelegd met een medewerkster van het IAS aangaande hun aanvraag, gaf Dekkers een plenaire terugkoppeling op hetgeen er besproken was. Ook Breugel, die was teruggekeerd met ‘haar’ groepje van vijf personen, gaf een korte samenvatting: ,,Iedereen nam uitgebreid de tijd en er was veel herkenning, wat als erg waardevol werd ervaren.’’ Inhoudelijk zei ze: ,,Het hele gezin leeft en lijdt mee. Het is een zwaar proces waar je ook als partner en familielid mee in zit en waar je samen het beste van probeert te maken. Hoewel de ziekte van je geliefde je 24 uur per dag bezighoudt, is het belangrijk om te relativeren en soms achteraf ook verschrikkelijk te lachen. Er is vaak spanning in huis, maar vergeet niet om ook de dag te plukken en dankbaar te zijn voor de mooie dingen.’’
AVN-penningmeester Christien Zonruiter kreeg tot haar grote verrassing het slotwoord: ,,Goed om iedereen vandaag gezien te hebben’’, zei ze, voordat ze boekjes, AVN-speldjes en -pennen uitdeelde en er in het restaurant kon worden genoten een kop soep, rijkelijk belegd brood en een portie gezond fruit. ,,Fijn dat u geweest bent en graag tot de volgende keer.’’